9 فروردین 1403

مرکز تخصصی مهدویت

اَللَّهُمَّ صَلِّ علي مَوْلانا وَ سَيِّدِنا صاحِبِ الزَّمانِ

منظور از غیب در آیه ۱۵۵ سوره مبارکه بقره

فهرست مطالب:

آیه‌های مهدوی؛
منظور از غیب در آیه ۱۵۵ سوره مبارکه بقره

امام صادق(ع) در پاسخ به سوال از معنای غیب در آیه «الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ …» فرمود: متقین شیعیان علی‌بن ابیطالب(ع) هستند و مراد از غیب «حجت غایب(عج)» است و شاهد آن آیه شریفه «فقل انّما الغیب الله»

به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، مرحوم علامه مجلسی در کتاب پرگوهر بحارالانوار فصلی را به آیات قرآن کریم و مسئله ظهور امام عصر(عج) و تفسیر و تأویل آن اختصاص داده است

آیه‌ای از سوره بقره

امام صادق(ع) می فرماید: پس از ظهور قائم(عج) به طور حتم سالی فرا می رسد که مردم در آن دچار قحطی و گرفتار ترس شدیدی از کشته شدن و کمبود اموال و جان ها و ثمرات می گردند و این مطلب در قرآن به روشنی دیده می شود آنگاه این آیه شریه را تلاوت می فرمود: «وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ؛ و البته شما را به پاره‌ای از سختی‌ها چون ترس و گرسنگی و نقصان اموال و نفوس و آفات زراعت بیازماییم، و صابران را بشارت و مژده بده».(بقره، ۱۵۵) (بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۹۹)

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: خوشا به حال صابران و شکیبان در عصر غیبت او، استوار در محبت او که آنها را خداوند عزّوجلّ در کتابش چنین معرفی فرموده است: این قرآن هدایت است برای پرهیزکاران آنها که به غیب ایمان می آورند.(بقره، ۲و ۳)

مراد از غیب چنانچه حضرت صادق(ع) فرمود: کسانی هستند که ایمان آورند به قیام او که حق است.

و نیز از آن حضرت(ع) در مورد آیه «الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ …» سوال شد، حضرت(ع) فرمود: متقین شیعیان علی‌بن ابیطالب(ع) هستند و مراد از غیب «حجت غایب(عج)» است و شاهد آن آیه شریفه «فقل انّما الغیب الله» (کمال الدین، باب ۳۳، ص۳۴۰)
آیه‌ای از سوره آل‌عمران

«… وَلَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا …؛ و حال آنکه هر که در آسمان ها و زمین است خواه ناخواه مطیع امر خداست …»(آل عمران، ۸۳) از رفاعه بن موسی روایت شده که گفت: از امام صادق(ع) شنیدم که در تفسیر آیه شریفه فرمود: هر گاه مهدی(عج) قیام کند مصداق این آیه ظاهر می شود زیرا آن وقت است که در زمین باقی نماند هیچ قریه و بلدی و سرزمینی مگر آنکه در آن قریه و شهر صدا بلند شود به «أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اَنّ محمّد رَسول الله.

برگرفته از زبور نور (۱۰۰۱ نکته از زندگانی امام مهدی(عج))