چکیده
پیروان اهل‌بیت علیهم‌السلام به عنوان امانت‌داران ولایت، حامل مسئولیت حفظ و انتقال میراث امامت و انتظار ناجی بشریت‌اند. این مکتب با ایمانی راسخ، نقشه راه نجات را از طریق ولایت‌مداری، انتظار پویا و تحول‌گری ارائه می‌دهد. خدای مهربان در قرآن وعده پیروزی مستضعفان و تحقق عدالت جهانی را داده است. امانت‌داری ولایت، مستلزم مقاومت در برابر انحرافات و زنده نگه داشتن یاد امام زمان علیه‌السلام است. این مسئولیت تاریخی، پیروان اهل‌بیت علیهم‌السلام را به پایداری و آمادگی برای ظهور فرا می‌خواند.
مقدمه: بار سنگین امانت
در میان طوفان‌های تاریخ و گرداب‌های فتنه، امانتی بزرگ بر دوش گروهی از مؤمنان نهاده شده است. امانتی که سنگینی آن را نه زمین می‌تواند تحمل کرد و نه آسمان‌ها، اما انسان‌های مؤمن آن را پذیرفتند و بر دوش کشیدند. این امانت، حفظ ولایت حقیقی و در ادامه آن، انتظار برای نجات بشریت است. امام موسی کاظم علیه‌السلام در تفسیر آیه8 از سوره صف فرمود: «يُظْهِرُهُ عَلَى جَمِيعِ الْأَدْيَانِ عِنْدَ قِيَامِ الْقَائِمِ… وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَايَةِ الْقَائِمِ»؛ «خدای مهربان او را در زمان قيام امام زمان علیه‌السلام بر همه دين‌ها پیروز خواهد کرد،… و خدا تمامكننده نورش است؛ يعنى ولايت قائم».[الکافی، ج1، ص432]
تنها امیدِ واقعی
در میان صدها مذهب و هزاران فرقه که هر یک مدعی هدایت بشرند، تنها یک مکتب است که با قلبی آگاه و چشمی بیدار، منتظر ناجی واقعی است. سایر ادیان یا منتظری ندارند، یا انتظارشان مبهم و بی‌هویت است، یا ناجی خود را از دست داده و در تاریخ گم کرده‌اند. اما مکتب پیروان اهل‌بیت علیهم‌السلام، با ایمانی راسخ و یقینی استوار می‌داند که رهایی بشریت در دستان کیست.
این انحصار، نه از سر تعصّب، که از روی حقیقت است؛ زیرا تنها مکتبی که می‌تواند راه‌حل جامع و کامل برای تمام معضلات بشری ارائه دهد،
هرچند ولایت اهل‌بیت علیهم‌السلام در فطرت همه انسان‌ها نهادینه شده است؛ ولی پیروان اهل‌بیت علیهم‌السلام تنها مکتبی است که امامت و ولایت را در فطرت خویش، حفظ کرده باشد.[تفسیرالقمی، ج2، ص155] مکتب پیروان اهل‌بیت علیهم‌السلام نه تنها منتظر است؛ بلکه می‌داند چرا منتظر و منتظر چه کسی است و پس از ظهور چه باید کرد.
نقشه راه نجات
داشتن ناجی کافی نیست؛ باید راه رسیدن به او و یاری کردن او را نیز دانست. شیعه، به برکت ولایت اهل‌بیت علیهم‌السلام، تنها مکتبی است که نقشه راه نجات بشریت را با تمام جزئیات می‌داند. این نقشه راه شامل سه عنصر کلیدی است:
اول، ولایت‌مداری
شناخت عمیق از ولایت و امامت، که نه تنها یک عقیده کلامی، بلکه یک سبک زندگی و یک نظام فکری جامع است. ولایت، محور و مرکز ثقل تمام باورها و اعمال پیروان اهل‌بیت علیهم‌السلام است. در مجموع روایات ولایت اهل‌بیت علیهم‌السلام با عنوان «مفتاح» آمده است، به این معنا که برای دستیابی به دیگر فضایل و ارزش‌های انسانی، ابتدا باید ولایت و امامت را پذیرفت، بنابراین بدون پذیرش و درک ولایت، دستیابی به دیگر فضایل ممکن نخواهد بود.[الکافی، اسلامیه، ج2، ص18]
دوم، انتظار پویا و فعال
انتظار، تنها نشستن و دست بر دست گذاشتن نیست؛ بلکه آماده‌سازی خود و جامعه برای پذیرش حکومت عدل است. به این معنا که هر روز با خود چنین می‌گوید: «هر روز که منتظر زندگی می‌کنم، باید از دیروز آماده‌تر و شایسته‌تر باشیم». خدای مهربان در قرآن کریم به بندگان صالح خویش وعده ظهور و سرافرازی عطا فرموده است؛ آنان که هر روز بر ایمان و عمل شایسته خود می‌افزایند، با تلاشی بی‌وقفه از هر گونه شرک و آلودگی دوری می‌گزینند و در راه معرفت به امام و شناخت دشمنان دین اهتمام می‌ورزند. به یک کلام، این وعده از آنِ عابدان راستین و صالح خداوند است.[نک: انبیاء: 105؛ نور: 55، کهف: 200]
سوم، تحول‌گری
باور به اینکه با ریشه‌کن کردن ظلم، تاریخ را می‌توان تغییر داد و عدالت را جهانی ساخت. این امیدواری فعال و پویا، پیروان اهل‌بیت علیهم‌السلام را از یأس و سستی دور نگه می‌دارد.[کمال الدین، ج1، ص287]
امانت‌داران ولایت
خداوند متعال، از میان تمام اقوام و ملل، پیروان اهل‌بیت علیهم‌السلام را به عنوان امانت‌داران ولایت حقیقی برگزیده است. [الکافی، اسلامیه، ج1، ص413] این انتخاب، مسئولیتی عظیم و افتخاری بی‌بدیل است. امانت‌داری ولایت یعنی:
حفظ خط امامت در سخت‌ترین شرایط؛
مقاومت در برابر انحرافات و تحریفات
انتقال میراث معصومین به نسل‌های آینده
زنده نگه داشتن یاد امام زمان علیه‌السلام در دل‌ها و خانه‌ها
این امانت‌داری، قیمتی سنگین داشته است. خون شهدا، اشک مظلومان، و رنج محرومان، همه در راه حفظ این امانت ریخته شده است همین امر همواره ارزش آن را می‌افزاید.
وعده الهی: منت بر مستضعفان
آیه شریفه «وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا» وعده‌ای قطعی و تخلف‌ناپذیر است. خدای مهربان می‌خواهد بر مستضعفان منت نهد و آنان را پیشوایان و وارثان زمین قرار دهد. این وعده، تنها یک آرزو یا تمنا نیست؛ اراده حتمی خدای مهربان است که هیچ قدرتی نمی‌تواند مانع آن شود.[قصص: 5]
پیروان اهل‌بیت علیهم‌السلام، به عنوان مستضعفان حقیقی تاریخ که همواره تحت فشار و ستم بوده‌اند، مصداق بارز این آیه هستند. هر ستمی که بر آنان رفته، هر تهمتی که به آنان زده شده و هر محرومیتی که تحمل کرده‌اند، در حقیقت زمینه‌ساز تحقق این وعده الهی بوده است.
روز اثبات حقیقت
روزی خواهد رسید که ظهور محقق شود و تمام جهان شاهد باشد. در آن روز، معلوم می‌شود که در طول تاریخ، کدام گروه حق می‌گفت و کدام گروه در ضلالت بود. در آن روز، تمام تهمت‌ها پاک می‌شود، تمام ظلم‌ها جبران می‌گردد، و تمام صبرها پاداش می‌یابد.
این اثبات حقیقت، نه برای غرور و تکبر، بلکه برای تکمیل حجت و هدایت بشریت است. تا آن روز، منتظران باید با صبر و استقامت، راه خود را ادامه دهند و امانت را محکم نگه داشته واز عجله‌های بی‌منطق، بی‌اساس و آسیب‌زا خودداری کند.[الغیبة، نعمانی، ص198]
نتیجه: مسئولیت تاریخی
امانت‌داران آخرین امید بشریت، مسئولیتی تاریخی و الهی بر دوش دارند. این مسئولیت، نیازمند آگاهی، پایداری، و تلاش مستمر است. هر شیعه باید بداند که او حلقه‌ای از زنجیر انتظار است، و شکستن این حلقه، می‌تواند زنجیر را ضعیف کند.
بیایید این امانت را با وفاداری و عزم راسخ حفظ کنیم، تا روزی که امام زمان علیه‌السلام ظهور کند، او ما را منتظرانی شایسته و یارانی آماده بیابد.
