كتاب «تحلیلی بر نیابت خاص در غیبت كبری» به چاپ رسید

كتاب «تحلیلی بر نیابت خاص در غیبت كبری» اثر محمد شهبازیان در ۱۹۰ صفحه به چاپ رسید.

واحد خبر مركز تخصصی مهدویت به نقل از روابط عمومی نشر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، كتاب «تحلیلی بر نیابت خاص در غیبت كبری (با تأكید بر شبهات جریان انحرافی احمد بصری)» اثر محمد شهبازیان است كه به همت پژوهشكده مهدویت و آینده پژوهی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تهیه و به همت نشر این پژوهشگاه در 190 صفحه منتشر شد.

پایان یافتن نیابت خاص پس از دوران غیبت صغری از آموزه های قطعی در میان امامیه می باشد. در این میان و با توجه به جایگاه نایبان خاص، برخی از مدعیان گذشته و معاصر تلاش در تحریف این آموزه و تعیین خود به عنوان نایب خاص و استمرار آن در دوران غیبت كبری نموده اند.

احمد اسماعیل كه در میان طرفداران احمد الحسن شناخته شده است، ادعا نموده كه نیابت خاص پس از وفات علی بن محمد سمری ادامه داشته و صدها نایب خاص درم یان مردم پنهان بوده اند؛ همچنین ادعا نموده وی آخرین نایب خاص آشكار قبل از ظهور حضرت مهدی(عج) می باشد.

این نوشتار تلاشی است در تبیین نیابت خاص، ویژگی های آن، دلایل انحصار و پاسخ به شبهات احمد بصری، مدعی یمانی معاصر.

ساختار اثر

این اثر در سه فصل تألیف شده است؛ در فصل اول این اثر كه به كلیات و مفاهیم اختصاص یافته، ضمن بیان توضیحاتی در خصوص نیابت خاص، به توقیفی بودن این نوع نیابت پرداخته شده است و جریان انحرافی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

«گونه شناسی مدعیان دروغین پیشینه مدعیان نیابت خاص»، «روش اصحاب و عالمان دینی در تقابل با مدعیان دروغین»، «شناخت اجماع، ارتكاز متشرعه و ضروریات مذهب و نقش آن در آموزه های دین» و «شناخت­نامه احمد اسماعیل بصری، مدعی یمانی عراق» از دیگر مباحث این فصل به شمار می رود.

«چیستی و ادله توقیفی بودن نیابت خاص» عنوان دومین فصل از این كتاب است كه نویسنده در این فصل در دو گفتار به «نیابت خاص؛ چیستی و ویژگی ها» و «ادله انحصار عدد در نایبان خاص» می پردازد.

در سومین و آخرین فصل از كتاب حاضر، به «بررسی ادعاها و دلایل مدعی یمانی درباره نیابت خاص» اشاره شده است؛ در این فصل، فراز و نشیب و تناقض در ادعاهای مدعی یمانی پرداخته شده و دلایل قرآنی و روایی مدعی یمانی و نقد آن تبیین شده است.

برشی از اثر

راه های اثبات نیابت خاص

موقعیت ویژه نواب اربعه به گونه ای بوده است كه نیاز به وجود نصی از حجت الهی بر اثبات این مقام غیرقابل انكار است. جایگاه رفیع این مقام به قدری بوده كه برخی از وكلای ائمه قبل را به طمع می اندازد و حسادت به نواب اربعه آنان را به بیراهه كشانده است.

لذا از جمله ضرورت های اثبات نیابت خاص، وجود نصی از جانب معصوم(عج) می باشد كه این نص یا مستقیم بیان می شد (همانند نایب اول) یا نایب خاص قبلی به اطلاع شیعیان می رساند. قاطعیت و روشن بودن این نص به گونه ای است كه هیچ شبهه ای برای فقهای شیعه و دیگر شیعیان باقی نمی گذارد.

متكلمان و فقیهان شیعه تصریح به نصوص وارد شده درباره نواب اربعه نموده و بر نیابت آنان اتفاق نظر داشته اند و جز برخی از طمع كنندگان و حسودان، كسی در این نصوص تردید نكرده است. مرحوم نعمانی و شیخ صدوق، نواب اربعه را نصب شده از جانب معصوم(ع) می دانند.

افزون بر نص های وارد شده از حجج الهی بر امر نیابت، نشان دادن برخی از كرامت ها و معجزات توسط نایبان خاص، اطمینان خاطر را برای تردید كنندگان در امر نیابت به وجود می آورد. شیخ مفید در بیان خود تصریح نموده اند كه نه تنها امكان رخداد معجزه و كرامت توسط نایبان وجود داشته است، بلكه جماعتی از شیعیان بر این امر تصریح كرده اند.