نهم ربیعالاول، سالروز آغاز امامت امام زمان(عج) فرصتی مغتنم است برای تجدید بیعت با یگانه منجی عالم بشریت و معنا بخشیدن به مفهوم انتظار. روزی برای درنگی دوباره در این پرسش که از کجا بفهمیم منتظر آقا(عج) هستیم و چه کنیم که جزو منتظران واقعی حضرت(عج) باشیم؟ گفتوگوی ما با حجتالاسلام حاج شیخ مجتبی کلباسی، مدیر مرکز تخصصی مهدویت در مورد برخی از وظایف منتظر واقعی فرج حضرت مهدی(عج) را در ادامه میخوانید.
اعتقاد به مهدویت در تمامی ادیان الهی
حجتالاسلام کلباسی با بیان اینکه نهمین روز از ربیعالاول فرصت و موقعیت مناسبی برای گفتوگو درباره مهدویت و امام حی است، میگوید: امامت در مکتب اهلبیت(ع) موضوعی فرعی و شاخهای نیست بلکه جزو اصول عقیدتی است. بنابراین لازم است در فرصتهای مناسب در مورد این مسئله گفتوگو و تبادل نظر صورت گیرد. بهخصوص اینکه پس از شهادت امام یازدهم(ع) و آغاز امامت امام حی این مسئله صورت بگیرد. امام عصر زنده است و بر اساس مبانی اعتقادی مکتب اهلبیت(ع) زنده بوده و کار هدایت و وظایف امامت را در این زمان بر دوش دارد. پس توجه و تجدید بیعت با حضرت و توجه به مسائل مرتبط با این موضوع امری بایسته و شایسته است.
وظیفه منتظر، دوری از بدیها و آراستگی به خوبیها
ایشان تصریح میکند: اینکه پیامبر اکرم(ص) در احادیث متقن و متواتر خبر از ظهور شخصی با اوصاف و القاب خاص داده که خواهد آمد و جهان را پر از عدل و داد میکند آن زمان که پر از ظلم و جور شده باشد، صرفاً بیان یک خبر و دادن اطلاعات نبوده است. بیان این موارد در کلام نبی مکرم اسلام(ص)، همینطور آیات قرآن کریم همه حکایت از تشریح راهی است که باید در آن حرکت کنیم. نه تنها افراد که جامعه هم باید براساس همین آرمان و چارچوب، برای خود چراغ راهی تعیین کرده و برای رسیدن به آن هدف والا تلاش کند. اگر امروز شاهد هستیم جوامع در منش، حرکت و… دچار تفاوتهایی هستند به این دلیل است که ذهنیتها، افکار و ایدههای آنان متفاوت است، اما بحث انتظار میان تمام ادیان الهی مشترک است. درواقع جهان اسلام در انتظار ظهور مهدی موعود و زمینهسازی آن است.
مدیر مرکز تخصصی مهدویت عنوان میکند: در مورد وظایف و تکالیف شیعیان در دوران غیبت، بسیار سخن گفته شده و تبیین تمام وظایفی که شیعیان در عصر غیبت برعهده دارند، در این محدوده نمیگنجد. یکی از وظایف مهمی که هر شیعه منتظر برعهده دارد، دور بودن و پیراستن خود از ویژگیهای ناپسند و آراستن خود به اخلاق نیکو است. همچنان که امام صادق(ع) در روایتی فرموده است: «هر که دوست دارد از یاران حضرت قائم(عج) باشد، باید منتظر باشد و در این حال، به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار کند، در حالی که منتظر است». امام عصر(عج) نیز با توجه به ناگهانی بودن امر ظهور، همه شیعیان را در زمان غیبت به انجام اعمال پسندیده و دوری از اعمال ناپسند فراخوانده است. در همه حال باید در نظر داشته باشیم و از خود بپرسیم منتظَری که از او صحبت می کنیم برای پیاده کردن چه اهدافی ظهور میکند و برای تحقق آن اهداف تلاش کنیم.
منتظر واقعی عدالتخواه است
حجتالاسلام کلباسی اظهار میکند: شعار اصلی مهدی موعود، عدالت و عدالتگستری است. تنها زمانی میتوانیم خود را منتظر امام عدالتگستر و پیرو او بدانیم که در زندگی فردی و اجتماعی خود، راه و روش مورد نظر او را اجرا کنیم. جامعه منتظر باید عدالتخواه باشد. نمیتوانیم انتظار مهدی موعودی را داشته باشیم که عدالتگستر است اما فکر ما از عدالتخواهی جدا باشد. ظلمستیزی، اهل جود و کرم و… عناوین کوچکی از صفات عظیم امام زمان(عج) است که منتظر واقعی باید برای تحقق آنها تلاش کند. اگر هیچ حساسیتی در این موارد نباشد، نمیشود ادعا کنیم منتظر موعودی هستیم که برای مبارزه با ظلم میآید. این ظلمستیزی از ابعاد کوچک مانند ظلم به همسایه یا ظلم هنگام رانندگی تا ابعاد بزرگتر و سطح بینالمللی و ظلم به همنوعان را شامل میشود.
او خاطرنشان میکند: اگر یک منتظر دربرابر این موارد واکنشی نداشته باشد، یعنی منتظر عدالت نیست و برای مبارزه با ظلم آمادگی ندارد بلکه دنبال منافع آنی و دنیوی خود است. منتظر حقیقی بهطور مداوم جامعه، نظام جهانی، اقتصادی و سیاسی را تحلیل کرده و با روشهای صحیح، آسیبهای آن را میشناسد و درصدد رفع آنها برمیآید.
انتظار و معنابخشی به زندگی
او تصریح میکند: اگر فردی در همه حال زیر لب از خدا میخواهد «اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج» و از او برای یاری امام زمان(عج) طلب کمک میکند اما رفتار و فعلش با فردی که معتقد به ظهور نیست تفاوتی ندارد، او مدعی دروغین است و تفاوتی با غیرمنتظر ندارد. کسی که میخواهد سرباز امام زمان(عج) باشد باید در رفتارش نیز چنین باشد. اگر در عمل او فرقی ایجاد نکند این سخن تظاهری بیش نیست. وقتی میتوانیم بگوییم منتظر هستیم که خود را در مسیر منتظَر قرار دهم. آرمانهای او را بشناسیم و در جهت همان آرمانها حرکت کنیم. در غیر این صورت این دعاها کلمات زیبایی هستند که تنها از روی عادت بر زبان آورده میشود و ارزشی ندارد.
حجتالاسلام کلباسی در پایان با تأکید بر جهانی بودن حکومت امام عصر(عج) میگوید: مهدویت و ظهور برای منطقه خاصی نیست همچنان که فرموده است «یَمْلأُ اللهُ به الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً». برای منتظر بودن باید جهانی اندیشید. این جهانیاندیشی، آگاهیهای سیاسی، اجتماعی، مطالعات و… را شامل میشود. وحدت جهانی در مسیر انتظار اقتضائات متفاوتی دارد. مهدویت را نباید برای منطقه کوچک و محدودی در نظر داشته باشیم؛ مهدویت جهانی است.
منبع: برگرفته از روزنامه قدس
More Stories
پیش نشست علمی چهارمین اجلاس ملی مهدویت و انقلاب اسلامی برگزار می شود
ایران همدل؛ قدمهایی که در مسیر ظهور برمیداریم
همایش«بررسی جریانات انحرافی معاصر در مهدویت» در خرم آباد برگزار شد